15 Mart 2017 Çarşamba

Yeni dogan bebekle ilk gunler

Bebegimi kucagima aldigim ilk andan itibaren emzirmeye calistim.Hollandada dogum aninda zaten bebeginizi memeye dayiyorlar.Sutum gelmedigi icin pompa kullandik.Kizim hastanede kaldigimiz sure boyunca acti.Ben artik dayanamayip lutfen mama verin deyince cok az birsey verdiler.
Hastanenin lactatiekundige burada emzirmenize yardim eden sizi bilgilendirip egiten hemsire/ebe ertesi gun kesinlikle verilmeyecek dedi.Eve ciktigimizda kizim 300 gramdan fazla kaybetmisti.Bize hastaneden normal oldugu soylendi.Annem hastanede surekli bebegimiz beslenemiyor diye soyledi ama bize surekli %10 bir toleransi var merak etmeyin dediler.
Eve ciktigimizin oglesi bana evde bakacak hemsire Bea geldi kilosunu yeni tartisi ile olctu,tarti sacma sapan degerler verdi yeniden olcmek zorunda kaldi..Ertesi gun kendi tartisi ile kizimin kilosunu olctu.Bu arada beni emzirme konusunda bilgilendiriyor emzirirken bana yardim ediyordu.Ertesi gun kizim kilo vermis cikti.Emzirmeye devam.Bir sonraki gun tartilirken 180 gram gibi bir kilo almisti sevincten havalara uctum.Bir sonraki gun kabusumuz basladi kizim neredeyse 300 gramdan fazla vermis gozukuyordu onu uyardim tekrar kontrol edelim bu hatali bir olcum olabilir diye esim de uyardi ama o dogru dedi.Birde beslenmesini,bez durumunu(cis+kaka) vucut isisini yazdigimiz tablomuzda 9 saatlik parmak ile besleme disinda emzirme yok oldugunu gordu.Tum gun ugrasmama ragmen maalesef kizimi emziremedim almadi uyudu.Bana "asla onu emzirmemezlik ya da mama vermemezlik etme dedi.Olur oyle hatalar ama tekrarlamamak lazim".Ardindan esime arayip " ben bu ise bebekleri ac birakmak icin girmedim Astrid de dediki ben ona sirretlesirdim dedi "demis.Esim cok sinirlendi.Ben kendimi acayip kotu hissediyordum sucluluk caresizlik.Ebe gelince bu konuda konustuk kizin kilo vermis olmasi yuzunden mama verelim hic emzirmelim diye onerdi Bea ebe de bana sordu "bence bu sekilde ilerliyeli " diye istemiye istemeye kabul ettim tum gun mama verildi.Ben sutu sagdim. Ertesi gun gene tartida kilo kaybetmis gozukuyordu. Sonunda Bea tartisinin bozuk oldugunu kabul etti.Ebe bana emzirmek istemeyip istemedigini sorunca ben istedigimi soyledim bana "sut kocu" onerdiler.Aradim kadin tamamen dolu olmasina ragmen sagolsun yemek arasinda bana gelebilecegini soyledi.Ben ogun cok kotu idim esim ebeyi arayip (bironceki yazimda yazdigim ) ipleri kopardi.Bea imza almaya geldiginde ben kizimi emziriyordum(evet sut kocum bana sonunda tek basima kizimi emzirebilmem icin gereken ozguven takviyesini yapmisti) ona sordum "neden bize kizimizi en az 60 cc beslememiz gerektigini.Neden farkli bilgiler soyledin? Benim kendime guvenini sarstin'' dedim.Icimi doktum sanirim.
Sut kocu, konsultasyon burosundaki gorevli bayanin yardimlari ile Mila kilo aldi.5 hafta iken kilosu asi olmaya uygun hale gelmisti.
Ilk gunlerde her ebeveyn korkulu ruyasi gaz sancisi problemimiz vardi.Bea bize Infacol onerdi. Bize inanilmaz yardimi dokundu.Hala kullaniyoruz kreste ama ellerindeki sise bitince bir hafta hic kullanmadan deneyecegiz.
Ayrica hem meme hem de mama vermeye basladik ikinci haftadan itibaren.Nutrilon omnio (Turkiye Milupa Aptimil diye geciyordu)bu kramp ve gaz sancilarinin azaltilmasinda yardimci olan mamayi kullaniyorduk.


Biberon olarak Dr Brown kullaniyorum.Sadece meme uclarini degistirdim.

Pampers sensitive islak bezi kizimda alerji yapmadi basindan beri kullaniyorum.

Bezde de pampers kullaniyorum Turkiye de Prima diye satiliyor.
Evde zeytin yagi kullaniyorum krese ise Earth Mama'nin  Angel Baby Bottom Balm ini kullanmaya devam ediyorlar.
Gercekten cok basarili.



Ben gogus uclarim icin gelinimizin tavsiyesi ile gene Earth Mama nin Natural Nipple Butter'ini kullandim ve inanilmaz memnun kaldim.
Kiz kardesim tavsiye etti.Kizimin urun icin burun aspritoru aldim.Rhino marka idi.Hollanda da Otrivin markaninkini de bulup aldim.





10 Mart 2017 Cuma

Doğum sonrası bakım





Hollanda'da dogum sonrasinda evinizde bu is icin egitim almis bir hemsire tarafindan bakiliyorsunuz.
Bakimdan kastim, hem sizi hem bebeginizi kontrol ediyor,siz uyurken bebeginizle ilgileniyor,evinizi temizliyor,varsa diger cocugunuza bakiyor,gerekirse yemek yapiyor alisveris yapiyor camasir utu yapiyor.7 ile 14 gun arasinda sigortanizin karsiladigi zorunlu bir bakim.Sizin sagliginizi sectiginiz ebenize raporluyor.Ebe de gun asiri gelip bu raporu alip sizinle gorusuyor.Bu servise dogumdan en az 3 ay once kaydolmus ve anlasmis olmaniz gerekiyor yoksa benim gibi gec kalirsaniz seceneginiz azalmis ve son care birine kalmis olabilirsiniz.Ben Astrid adinda kendi bakim sirketi olan bir bayan ile anlastim.Tabi normal dogumlarin ne zaman olacagini bilmediginden benim dogum yaptigimda baska bir lohusa bayana bakabilecegi icin back up olarak kullandigi baska bir hemsireyi bize tanistirdi.Ilk izlenim olarak bende kotu bir etki birakmadi esim fazla sevmemekle birlikte secenegimizin olmamasi sebebi ile kabul etmek zorunda kaldi.Zorlu bir dogumun ertesi Astrid' in back up Bea (dogumdan once hastanede de ziyaret edip sans dilemisti) kapimizda belirdi. Beni ayakta bir oraya bir buraya yururken egilip kalkarken merdiven inip cikarken gorunce elini masaya koydu ve bana sen olumden dondun 3lt kan kaybettin,lohusasin,dikislerin var yeter artik simdi odana cikiyoruz yataga yatiyorsun ve sadece wc icin kalkicaksin gerisini biz yapicagiz.Annemle Edward da sikiski talimat verdi yemek yataga gidicek diye.Mila'yi emzirmem icin hep o getirmeye basladi.Bana sordu neleri yapacagim diye bende temizlik alisverisi Edward a birak yemek annemde dedim.Sen benimle ve kizimla ilgilen yeter bana.Iyi bir iliskimiz oldugunu dusunuyordum .Ancak ilk kez kendimi cok yetersiz hissettim ve bu duygu dolayli olarak o yasatti. Mila'nin kilosunu tarttigi tarti hatali olcumler yapiyordu bunu bir iki kez ona hatirlattim ama birden kizim 600 gr kaybetmis gozukunce bana stres yapicak bir karar aldirtti.Bir nevi beni manupule etti.Ebe gun asiri gelicekken birden hergun gelmeye basladi.Konsultasyon burosunun ziyaretinde ipler iyice gerildi. Sanirim son damla o idi.Aksami ben katilarak aglayinca Esim "yeter" dedi. Ebeyi aradi ve sordu" esimin nesi var? Bebegimize ve kendine zarali birsey mi yapiyor? yada yapacak ? nicin surekli geliyorsunuz? Bea size ne rapor veriyor o raporu gormek istiyorum diye baslayan 1 saat suren gorusmenin ardindan Bea yi arayip "lutfen yarin gelme Pinar son derece uzgun ve stresli onun daha fazla yipranmasini istemiyorum" dedi.
Bea yarim saat sonra kapimizdaydi esimle konustular imzalanacak dokumanlar imzalandi. Veda zamani geldi bende ona " nicin ben salonda iken hem ebe ile hem de danisman bayanla mutfakta kisik seslerle gorustun? sana guvendim ben. Bu kadar hassas bir zaman da neden bana karisik sinyaller verdin bir oyle dedin bir boyle dedin, ustune ustluk bana baska konustun onlara ne dedin bilemiyorum ama beni strese soktun sen dedim" o da ban " keske o an deseydin kotu birsey demedim seni uzmek istemedim esime bile dedim cok iyi anlasiyoruz cok rahatim ilk kez bu kadar rahat bir surec yasadigimi anlattim " dedi. Bende " bende oyle dusunuyordum ama kendimi guzenimi cok sarstin ve bunu ne zaman kizim kilo kaybetti o zaman yaptin" dedim. Sanirim panikledi ve etrafa kendini iyi gostermek icin oyle davrandi belki konustu belki konusmadi bilemiyorum ama hislerim beni yaniltmaz.Yine de iyi bitirdik ikimizde birbirimize bol sans diledik yollumuzu ayirdik. Ertesi gun ebe kontrole geldi o kontrolunu yaparken sirketin sahibi geldi.Bana "nerden bulmustunuz bu hemsireyi biz tanimiyoruz da" diyince anladim ki gercekten birseyler demis.
Kizimi her hafta tartiya goturduk annecigimle.Bu arada danisman bayan ile iliskimde gelisti, o da beni tanimaya baslayinca bana davranisi da degisti simdi cok iyi anlasiyoruz.
Diyecegim o ki insanlarla iliskiler lohusa iken daha bir hassas oluyor.

3 Şubat 2017 Cuma

Mutlu Son

Bu yaziyi uzun zamandir yazmak istiyordum.Bugune kismetmis.Besinci denememiz basari ile sonuclandi.Ve minik balkabagimiza(babasi kendisine Pumpkin diyor) kavustuk.
Tedavi zorlu bir surecti.Bende maalesef yas faktoru cok rol oynadi.Kaybettigimiz bebegimizde down sendromu bulundu bizlere test yapildi genetiksel bir olay olup olmadigi arastirildi.Sonunda ''40 yas ustunde %56 lik down sendrom olma riski vardir maalesef sizde bu yuzde 56 icinde isiniz.Bebeginiz bu yuzden dogal secim yani hamilelik devam etmeden bilinmeyen bir sebebten kendiliginden son buluyor''  dendi.O donem cok uzuldum hatta biraz fazla icimde yasadim. Ama pes etmedik. Yeniden igneler basarisiz bir deneme daha ve sonra mutlu haber "Hamileyim".
O 40 hafta icinde neler yasadigima gelince.
Oncelikle NIPT test yapildi.Heyecanla sonucu beklemeye basladik.Haber cok erken geldi sonuc negatif denince mutlulugumuzu tahmin bile edemezsiniz.
Her ultrasonda elim kalbimde girdim.Hep bebeginizin kalbi durmus derler diye urkuntu duydum.
Zor bir donemdi benim icin surekli tum doktorlar ve ebeler (Hollandada farkli bir sistem var.Bir doktorunuz yok departmanda kim musait ise basladiginiz doktorda acik randevu yok ise ona gidiyorsunuz bende tansiyon hastasi oldugum icin doktor kontrolunde oldugumdan hastanenin doktor ve ebeleri kontrollerimi yapiyordu) her seferinde bana ''siz hastanede kontrol ediliyorsunuz bebeginiz yuzunden degil tansiyonunuz yuzunden.Hamileliginizin keyfini cikarin'' dediler ama bir de ben kalbime anlatabilsem.
Rahmim normale gore biraz yuksek ve geriye donuk oldugundan kizimin hareketlerini normala gore daha gec hissettim.27 Nisan (kralin dogum gunuydu) 20 haftalik olmustu.Minnacik farkli bir pitirdama :) Hala hatirladikca heyecanlaniyorum.Oylesine aniden araba da iken esime ''sanirim jelly bean hareket etti'' dedim.
24.haftada seker yuklemesi yapildi ve hamilelik sekeri teshisi kondu.O gun itibari ile kilom 105.3 gibi birseydi.Bir kan şeker ölçer verdiler üç gün boyunca günde toplam yedikez ölçüm yapıp hangi saatte ne yiyip ne içtiğimi yazdım.Sonuç pek iç açı değil dediler diyetisyenle görüşme ayarlandı. Görüşmede ne yemiyeceğim söylendi gene bir ölçüm aleti ve ölçüm kağıtları ile eve döndüm.
17 Mayıs tı diyete başladım.Bu arada tansiynum alışık olmadığım kadar düşük çıkıyordu.19 mayıs işe gittim kendimi çok halsiz ayrıca berbat bir başağrısı yüzünden midemde bulanıyordu. Masamda otururken birden içim bir tuhaf oldu arkadaşıma kendimi iyi hissetmiyorum yere yatmama yardım edermisin diyince herkes ayaklandı beni yere yatırdılar en son beni sol yana yatırın hastanede fenalaşınca öyle yapıyorlardı dediğimi hatırlıyorum. Sonra biri saçımı okşuyor hafif sesle benle konuşuyor ben cevap veremedim birkaç dakika sonra panik bir koşuşturma ambülans çağırın dendiğini duydum ben yok daha iyiyim gerek yok eve giderim şimdi dedim.
Beni kaldırıp oturttular bende hemen suya sarıldım. Eve gitmem 1.5-2 saat tren ve otobüs kombisi herkes hayır dedi beni taksi ile Eindhovena gönderdiler. Amsterdam da çalışıyorum bu arada.
Yoldan jinekoloji bölümünü aradım hastanenin,dediler ki sizi doğum odasına bağlıyacağız doktor yok şu an.Nöbetçi doktora ulaşmam onbeş dakika aldı. Diyetisyeninizle görüşün şeker atağı olabilir dediler. Diyetisyen bölümünü aradım diyabetik hemşirenizle görüşün dediler bende diyabetik hemşirem yokki dedim yardımcı olamayız hadi burdan yakın ağladım ağlıyacağım eşim hemen aile hekimini ara dedi.Aradım sağolsun asistan beni en son randevuya yazdı. Doktor kontrolü yaptı idrar tahlili alalım dedi.Aşağıdan kap alıp bırakırsınız dedi sonra yok vazgeçtim bir hastam daha var siz idrar örneğini yapın kaba bu hastadan sonra sizi alayımdedi. Eşimi aradım,geldi. Doktor kendisi taptı tahlili ve sınırda idrarda proteine rastladı hemen hastaneyi aradı,jinekoloji departmanı biz kapandık doğum departmanına aktardı,sonuçları söyleyince hemen gelsinler dediler. Doktor sonucu bize verip bizi hastaneye yönlendirdi.Biz idrarda protein olması olayını filan bilmiyoruz.Gidince hemen beni bebeğin kalp atışlarını takip eden alete bağladılar.İdrar örneği yeniden alındı.Kan tahlili için kan aldılar.Hemşire eğer sonuçlar iyi gelirse taburcu ederiz sizi dedi.
Bende sordum neden şüpheleniyorsunuz diye.Preklemensiya dedi.Eğer sonuçlar kötü ise sizi hastaneye yatıracağız dedi.İnternetten araştırınca beynimden vurulmuşa döndüm.En zor geçen iki saati sonuçlar iyi geldi taburcu ettiler.Bu arada diyetisyen uyguladığım diyetin sonucunda bana insülin kullanmama gerek olmadığını söyledi.Herhafta birgün ölçüm yapıcağımı arayacaklarını kontrol edeceklerini söylediler.Bu arada hastane ve aile doktorum çalışmamın beni çok yorduğunu yolculukla beraber uygulanması güç bir hale geldiğini söylediler. Hollandada her işyeri arbodienst çalışan bir sağlık firması ile çalışmak zorunda,çalışanlarının hastalıklarını onlara bildiriyorlar üç günü geçince bu firmanın doktoru sizi arayıp sizinle görüşüyor.Beni arayan doktor tüm hikayeyi dinledikten sonra çalışamaz raporu düzenledi.Bir sonraki doktor kontrolümden sonra sağlık bakanlığına durumu bildirdi oradanda arandım ve resmen 2 ay önceden raporlu olarak gebelik iznine ayrıldım.Bu diyet süresince sürekli kilo kaybetim.Ama hem ebeler hem doktorlar bunun iyi olduğunu söylediler.Hamileliğim süresince 6 kilo kaybettim. Beni başından beri takip eden doktorum 38. haftada doğumu başlatabileceğini zira bebeğimizin büyümesi buna yeterli olacağını söyledi o gün 32. haftadaydık 34-36-38 haftalara randevu verildi 34 ve 36 haftalsr ebe 38 hafta jinekolog. 34 hafta randevusunda ebe erken başlatmanın gereksiz olduğu tanısını koydu. 36 haftada kız fazla hareket etmiyor diye ebe ultrason istedi ayrıca stres testi istedi.Minik kızım kendisini her halikarda kontrol ettirdi. 38 hafra doktor randevusundan önce annem biletini ayarladı çünkü doğum 40. hafta olarak normal doğum beklenecek diye karar verdiler. 38. haftada doktor kontrolüne girince doktor sizi bugün yatıralım doğumu başlatalım tehlikeye atmayalım deyince eşimde bende farklı sebeblerden hayır dedik. Ardından sordum bir hafta beklemenin sakıncası var mı diye. Doktor bir sakınca olmıyacağını amnemi bekliyebileceğimizi söyleyince rahatladım.Ardından doktor gün aşırı bebek için stres testine gireceksiniz dedi. Pazartesi 38 hafta 6. gün kontrole gittim tün akşam stres yaptım kız doğru düzgün hareket etmiyor diye.Sabah doğum departmanını aradım tatlı birşey yememi eğer 45 dk hareket olmazsa yeniden aramamı söylediler.Gerçekten kız tatlıdan sonra hareket etti.Yineddn ben randevuma biraz erken gittim.Benim tamsiyonumu çok düşük nabzımı hızlı buldular aniden sol tarafa saplanan sancı yüzünden yataktan doğrulamayıp oksijen seviyem düşünce acilen hastaneye yatılımı bir gün erkene alındı. Salı günü balon yerleştireleceği söylendi.Prosüdür kısaca şöyle açılma gerçekleip doğumu başlatabilmek adına balon yerleştirilip su ile şişiriliyor,balon kendiliğinden düştüğünde istenilen açılma sağlandı ise doğumu başlatıyorlarSon derece rahatsızlık veren acılı bir işlem.Benim acı eşiğim yüksek olmasına rağmen ciddi canım yandı,hatta biraz ağladım bile.O akşam ateş yaptı bende.Öğleye doğru balın düştü,kontrol yapıldı ancak açılma istenildiği kadar olmadığı gibi kızımda hala yurkarda idi.İkinci tur balon yerleştirildi.Bu sefer o kadar canım yanmadı. Sabaha karşı balon düştü , kontrolde gene istenilen genişleme gerçekleşmediği için jele başladılar,suni sancı türkçesi tüm gün sancılandım samcıların arası düşmesine rağmen açılma bir türlü olmadı ertesi gün yeniden bir tertip.dört gün hastahanede olmanın verdiği moral bozukluğu cuma günü baş ebe geldi ben kendisine gammazlı baykuş diyorum kadın başından bana olacak seneryoyu yazmıştı sanki normal doğumu ben istemişim gibi.Gene sizi iyi haber veremiyeceğim sanırım sizi ctesi eve gönderşceğiz ve sonuçta sezeryana dönebilecek dedi.Öğlen grup toplanıp uygulanacsk prosödürleri kararlaştırmış.Pazartesi hastaneye yatacağımı dilersem üçüncü tur normal doğuma çabalanacağını dilersem sezeryana. Bende eğer pazartesi yattığımda normal olarak açılma oldu ise normal doğumu kabul ederim ama daha fazla zorlamayın beni dedim.Pazar günü kontrol randevusu verildi ve taburcu edildim.Tam çıkarken erken doğuma almak isteyen doktorum beni odaus davet etti ve sezeryanı kabul etmemi tavsiye etti.Cumartesi gecesi sıcaktan ve stresten uyuyamadım hafifte sancım vardı.
Ertesi gün kontrole gittiğimde doğum hemşiresine anlatınca bana kızdı niçin o an gelmediniz diye bende kimseyi rahatsız etmek istemedim bahçede oturunca geçti dedim.Tansiyonum gene çok düşük ama nabız aşırı yüksekti ayrıca oksijen seviyemide pek iyi bulmayınca acilen gene hastaneye yatırıldım.Pazar akşamı kontrollerşmi yapan ebeye(gamalı baykuş) eğer açılöa yoksa sezeryan istiyorum dedim.Pazartesi kontrolde açılma olmadığı sezeryana karar verildi. Ameliyat odası için bakıllacağı söylendi eşim annemi almaya eve gitti bizde hazırlanıyoruz.O da hazır dendi.Eşim gelince onu da hazırlanmak üzere aldılar.Doktorumun nöbetçi olduğu için ameliyata giremeyeceği söylendi ama benim kontrollerim yapılırken geldi bende asiste edeceğim diye haber verdi.Epiduralle yapılacsğı ama tekdoz vereceklerini söylediler.Olacakları açıkladılar bir hemşire resim çekiyor,çocuk doktoru ve hemşiresi hazır bekliyor,Eşim benimle konuşuyor  aniden anaztasist doktoru bana nasıl olduğumu sordu üşüdüğümğ ve kolumda karıncalanma olduğnu birazda konuşurken dilim dönmüyor gibi ama herhalde normal dedim,Başınızı kaldıracağım kızınız geliyor dedi,ve prensesimi ilk kez o an gördüm.39 hafta 6 gün sonra saat 12:02 de ailemize katıldı.Aniden odada bir koşuşturma telefonlar edildi bir hemşire kan bankası ok verdi dedi anastesiz kan alıyorum acil sonuç diye telefonls konuşuyor. Kızımı göğsüme yatırdılar bir hemşirr gelip annenize haber verdik dedi.Rahatladım, epey bir sonra beni ayılmam için odaya aldılar yine kan alındı sorunca 3 lt kan kaybettiniz hemoglamin seviyenizi kontrol ediyoruz yükselmeye devam ediyor dedi, bende anlamadığumdan a ok dedim,
Odaya çıkınca ilk sorum katater ne zaman çıkacak ben ayağa nezaman kalkacağım oldu.Herkes şaşırdı o zaman ne kadar ciddi bir kan kaybı oldupunu ve aslımdan ölümden döndüğümü öğrendim.Kanama durdurulamasa neler olabileceğini vs anlattılar Allah kızımı bize nasip  beni de ona bahşeti çok şükür.
Eve çıkışımı burada doğum sonrası bakımı ayrı bir yazı da sizlere anlatacağım.